به نقل از «ایلنا»

کارخانه‌های تولید لامپ و روشنایی با یک سوم ظرفیت کار می‌کنند/ فروشندگان برای فرار از مالیات فاکتور رسمی قبول نمی‌کنند/ بزرگترین کارخانه تولید لامپ رشته‌ای به خاطر رکود تعطیل شد

تاریخ انتشار: ۲۶ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۴۹۸۹۶۱

احمد محسنی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا در خصوص وضعیت تولیدکنندگان این صنف و تاثیر نوسانات ارز بر این صنف گفت: نوسانات ارزی و مشکلات ناشی از آن برای تمامی صنوف وجود دارد و بر زندگی مردم عادی نیز تاثیر گذاشته است چه رسد به تولیدکنندگان که عمده مواد اولیه آنها وارداتی است.

وی ادامه داد: وقتی قیمت ارز سه برابر شد، نقدینگی تولیدکنندگان به حداقل رسید و عملا تمام منابعی که تا پیش از برای تهیه مواد اولیه و واردات داشتند از دست رفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اکنون اگر تولیدکننده‌ای در سال چهار بار واردات مواد اولیه داشت به دو بار کاهش پیدا کرده است. از طرف دیگر مشکلات ثبت سفارش، تخصیص ارز و از همه مهمتر گمرکات باعث شده که هیچگونه برنامه‌ریزی برای تولید وجود نداشته باشد.

وی با اشاره به رویه جدید گمرک و کارشناسی کالاها گفت: تا پیش از این کارشناس گمرک در هر محموله وارداتی و هر حوزه ای مشخص بود اما از موقعی که کارشناسی سراسری شده مشکلات ما چندبرابر شده است.

محسنی با تشریح مشکلات عدم ارتباط با کارشناس گمرک گفت: در رویه جدید دیگر هیچگونه دسترسی به ارزیاب و کارشناس نداریم. بدین ترتیب ممکن است کسی که تخصص او ارزیابی گندم و یا مواد غذایی بوده اکنون ارزیاب کالای الکترونیک شده است همین عدم تخصص باعث شده که یک روز کمبود بزنند یک روز بیش‌بود یا عدم تطابق مشخصات فنی و سایر موارد متعدد دیگر که ناشی از عدم تسلط کارشناس در آن حوزه است.

وی در خصوص مشکلات گمرک گفت: در این مدل ارزیاب سراسری ممکن است کارشناس ما در زاهدان باشد. این عدم ارتباط و مشخص نبودن کارشناس باعث شده که یک‌دفعه یک نفر در واتساپ پیغام بدهد که اگر می‌خواهید کالا ترخیص شود فلان مبلغ به فلان حساب مشخص واریز کنید. اگر مبلغ واریز شود معلوم نیست که فرد کار را انجام دهد یا خیر و یا اصلا واقعی باشد. اگر هم واریز نشود امکان دارد که تا مدت‌ها کالا در گمرک بماند و هیچ مرجع نظارتی هم وجود ندارد که بتوانیم به آنجا شکایت کنیم. از طرف دیگر انبارداری و دموراژ باعث شده که هزینه‌ها چندبرابر شود.

وی ادامه داد:این مسابقه ای که ادارات دولتی برای کسب درآمد دارند باعث شده که مردم آسیب ببییند در این شرایط اقتصادی که تامین نقدینگی سخت و زمان بر است آقایان به محض تاخیر در ترخیص کالا را متروکه اعلام می کنند و بعد که پول تامین شد باید یک درصد اضافی به حساب اموال تملیکی واریز شود

 اینها تمام مسائلی است که یک واحد تولیدی را به بحران می‌رساند. ما امروز از تحریم‌های داخلی بیشتر از خارجی ضربه می‌خوریم.

وی در خصوص تخصیص ارز گفت: بانک مرکزی یکی از بخش‌هایی است که تولیدکنندگان هر صنف با آن مشکل دارند و به معنای واقعی ما را اذیت می‌کنند. ما تا پیش از این به صورت یوزانس و اعتباری مواد اولیه خود را وارد می‌کردیم و حتی آقای جهانگیری ما را به این کار تشویق می‌کرد اما از زمانی که قرار شد با ارز نیمایی این واردات صورت بگیرد. مشکلات ما آغاز شد؛ با توجه به این که دولت مصوبه داده که نرخ ارز با نرخ زمان ثبت سفارش محاسبه شود اما بانک‌های عامل از اجرای آن طفره می‌روند و حتی اعلام نمی‌کنند که با چه نرخ ارزی می‌خواهند محاسبه کنند و فقط اجراییه می‌زنند و حساب‌های تولیدکنندگان را بلوکه می‌کنند. اکنون در کشور هر صنفی که با یوزانس و اعتباری واردات داشته است به بانک عامل بدهکار است چون نمی‌داند چگونه و با چه نرخی باید ارز خود را تسویه کند.

وی ادامه داد: هنوز در این کشور مصوبه و یا بخشنامه‌هایی صادر می‌شود که با قبلی یا بخشنامه سازمان دیگر در تناقض است. هنوز نمی‌توانند دور یک میز جمع شوند و یک تصمیم مشخص بگیرند. به طور مثال در ثبت سفارش سیم رشته‌ای، وزارت صنعت قیمت را 30 سنت زده اما گمرک قبول نمی‌کند و می‌گوید زیاد است و شما می‌خواهید ارز از کشور خارج کنید. مگر در این کشور وزارت صمت متولی و کارشناس تخصصی نیست؟ چرا باید دوباره به وزارتخانه مراجعه کرد و جلسه گذاشت تا یک نفر راضی شود؟ ما این موضوع را در جلسه انجمن با معاون فنی گمرک مطرح کردیم و ایشان هم قبول کردند اما کارشناس کار خودش را انجام می‌دهد، به طور کلی هیچکس حرف دیگری را قبول ندارد. بانک مرکزی، گمرک و وزارت صمت همگی فکر می‌کنند مرکز دنیا هستند و به صورت جزیره‌ای عمل می‌کنند. انگار که ما هیات دولت نداریم و جلسه‌ای نیست که این آقایان وزیر سر یک میز جمع می‌شوند و با یکدیگر هماهنگ کنیم.

وی با انتقاد از هزینه های ترخیص گفت: چرا از مواد اولیه مالیات بر ارزش افزوده می گیرند؟ مگر چیزی به این مواد افزوده شده؟ قرا بود از مصرف کننده نهایی این مالیات اخذ شود اما چون دولت نمی تواند از کسبه مالیات بر ارزش افزوده بگیرد و آنها نیز به ما می گویند فاکتور رسمی نمی خواهیم چون با دارایی توافقی مالیات پرداخت می کنیم  تمام فشار بر روی تولید کننده می‌آید همین امر باعث شده که امروز کارخانه های ما با یک سوم ظرفیت کار کنند یا مجموعه بزرگی مانند مهتاب خراسان که بزرگترین تولیدکننده لامپ رشته ای  بود به خاطر رکود و نداشتن حقوق کارگر تعطیل شود.

منبع: ایلنا

کلیدواژه: ارز روشنایی صنعت گمرک مالیات

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۹۸۹۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دهه «رکود، عبرت، تجربه»/رکود رکورد زد؛ رشد ۱ دهه فقط ۱درصد

بررسی ها نشان می دهد رشد اقتصادی در دهه ۹۰ که میانگین آن در طول ۱۰ سال این دهه حدود ۱ درصد بوده، ضعیف ترین آمار رشد اقتصادی از دهه ۶۰ تاکنون بوده است. - اخبار اقتصادی -

گروه اقتصادی خبرگزاری تسنیم  قرار است در پرونده دهه «رکود، عبرت، تجربه» ضمن تشریح وضعیت شاخص‌های اقتصادی کشور در دهه 90 و دلایل ناکامی اقتصاد در این دهه، راهکارهای جبران این عقب ماندگی تاریخی را بیان کند. یکی از مهمترین شاخص‌های از دست رفته خواندن دهه 90 افول رکوردگونه نرخ رشد اقتصادی در این دهه است.

دهه «رکود، عبرت، تجربه»/ خسارت 1دهه توقف ذخیره‌سازی گاز ایراندهه «رکود، عبرت، تجربه»/ رشد 1000 درصدی نقدینگی و «بلای تورم»دهه 90؛ دهۀ «رکود، عبرت، تجربه»

 

متن تمامی کتب اقتصادی را که ورق بزنید، یقینا توسعه ی هر کشوری را بی ارتباط با سه کلمه ی صنعت، تولید، اشتغال ، نمی بینید. رشد GDP یک کشور به معنای بزرگ تر شدن کیک اقتصاد آن کشور است و بزرگ تر شدن کیک اقتصادی یک کشور معنایی جز افزایش سطح رفاه مردم آن کشور ندارد.

بی تردید برای هر کشور در حال توسعه اجزا و چرخ دنده های رشد تولید حیاتی و مهم هستند چرا که وقتی چرخ تولید و صنعت در کشوری بچرخد، چرخ زندگی توده مردم به چرخش در می آید.بررسی مسیر پیشرفت کشور های توسعه یافته ی امروز که سهم قابل توجهی از کیک اقتصاد جهانی را تشکیل می دهند، به خوبی نشان می دهد که حمایت از تولید و همچنین توجه به شرکت ها و هلدینگ هایی که ابزار تحقق و توسعه ی تولید هستند، از چه اهمیتی برخوردار است.

دیگر نکته ای که بر اهمیت هلدینگ های صنعتی یک کشور می افزاید، یقینا ظرفیت صادراتی این هلدینگ ها است. امروز بر کسی پوشیده نیست که این شرکت های بزرگ در شرایطی که اقتصاد ایران با تحریم دست و پنجه نرم می کند چه نقش کلیدی و حائز اهمیتی را در ورود منابع ارزی به کشور ایفا می کنند.

رشد  اقتصادی در دهه 90 تعطیل!

همواره در هر اقتصادی بهترین قاضی در خصوص عملکرد ها، اعداد و ارقام و آمارها هستند. شاخص‌های اقتصادی در دهه 90 گویای این است که حکمرانی اقتصادی نمره قابل قبولی کسب نکرده است. ایران در دهۀ 90  رشد اقتصادی نداشته و به همین دلیل در آن زمان سرانۀ درآمدی مردم کاهش پیدا کرد به‌علاوه رشد جمعیت در کنار نبود رشد اقتصادی سبب کاهش درآمد سرانه ایرانیان نیز شد؛ در نتیجه دهۀ 90 را دهۀ درجا زدن اقتصاد ایران می‌دانیم. منظور از درجا زدن در اقتصاد هم عدم رشد اقتصادی است.

چرا اقتصاد ایران در دهه 90 درجا زده است؟

 

نمودارهای رشد اقتصادی در دهۀ 90 به طور کامل نشان می­دهند که در مقاطع زمانی اعمال تحریم‌های ظالمانه علیه مردم ایران، رشد اقتصادی دچار کاهش شدید شده و همین موضوع سبب شده است در دهۀ 90 رشد اقتصادی تقریباً صفر باشد. اولین شوک هم در سال 1391، همزمان با اعمال تحریم بانک مرکزی و تحریم فروش نفت ایران اتفاق افتاد که سبب کاهش دسترسی به منابع ارزی و همچنین میزان فروش نفت شد. پس از آن در سال­های 1397 و 1398 نیز با تحریم‌های حداکثری از سوی آمریکا فروش نفت و دسترسی به منابع ارزی دچار مشکل شد و در نتیجۀ آن، رشد اقتصادی منفی ­شد.

روند سینوسی رشد اقتصادی و نرخ تشکیل سرمایه در کنار جابجایی رکوردهای تورمی نشان از افزایش ریسک سرمایه‌گذاری، کاهش تولید، کوچک شدن اقتصاد و تنگنای اقتصادی دارد. رشد اقتصادی در دهه 90 برای اولین بار به میانگین زیر صفر طی یک دهه رسید که نشان از کاهش بیش از حد تولید و افت اشتغال و صنعت دارد.

همانطور که در نمودار بالا مشخص است وضعیت رشد اقتصادی کشور در دهه 90 همواره با نوسان های بالایی همراه بوده و اصلا شرایط مطلوبی را نداشته است. به بیانی دیگر میانگین رشد اقتصادی در طول این دهه حدود 1 درصد بوده، که مشخصا حکایت از تضعیف اقتصاد ایران در این دهه دارد. همچنین از مقایسه رشد اقتصادی و دیگر بخش‌ها در دهه 90 با دهه‌های پیشین یا دولت‌های پیشین مشخص می‌شود که در دهه 90 یا به عبارتی دولت یازدهم و دوازدهم، رشد پایین‌تری را در نسبت با دولت نهم و دهم داشته‌ایم.

در همین راستا رهبر انقلاب در توصیف وضعیت اقتصادی دهه 90 می‌فرماید: «در دهه 90 یک عقب‌ماندگی و تعطیلی اقتصادی به دلایل مختلف داشتیم. مطابق آمارهای رسمی، شاخص‌های منفی زیادی در بخش‌های مهم داریم و طبعا جبران این عقب‌ماندگی کار آسانی نیست.»

حجم حقیقی اقتصادی ایران در دهه 90  تنها 70 هزار میلیارد تومان افزایش داشته است

نکته ی دیگری که باید به آن اشاره کرد، رشد بسیار ناچیز حجم حقیقی اقتصاد ایران در دهه 90 است. گفتنی است حجم حقیقی اقتصاد ایران در سال 1400، حدود 756 هزار میلیارد تومان برآورد شده است و این در حالیست که در سال 90 این رقم حدود 686 هزار میلیارد تومان به ثبت رسیده است. به بیان دیگر در طول 11 سال حجم حقیقی اقتصادی ایران تنها 70 هزار میلیارد تومان افزایش داشته است.

لازم به ذکر است نرخ رشد تشکیل سرمایه که نمادی از کم و کیف سرمایه از طریق سرمایه‌گذاری و میزان ارزش افزوده تولید شده در اقتصاد است، در این دهه اغلب روندی مفی داشته که وضعیتی متفاوت نسبت به دهه‌های گذشته و نشان از افت اقتصادی دارد. طبق آمارهای رسمی نرخ رشد سرمایه در سال های 1391،92،94،95،97،98 همواره منفی بوده است که نشان از وضعیت بد جذب سرمایه در طول این دهه دارد.

انتهای پیام/